از عصر حضور تا به امروز، فرمایشات معصومین علیهم السلام درباره راویان به تناسب, سبب اعتماد یا عدم اعتماد اصحاب و فقهای شیعه به افراد در پذیرش نقل قول ها به خصوص احادیث اهل بیت علیهم السلام می گشت.در این نگاشته مؤلف سعی کرده است با تتبعی وسیع، شواهدی از به کارگیری روایات معصومین علیهم السلام در توثیق و تضعیف راویان توسط فقهارانشان دهد. در ادامه با طرح دو نظر از فقهای معاصر مبنی بر ناکارآمدی روایات معصومین علیهم السلام درباره برخی از راویان با ویژگیهای خاص، به نقد و بررسی آن دو نظر پرداخته است. نگارنده ضمن آنکه ابهام های متعدد این چنین نظراتی رانشان داده، به تناقضات صاحبان نظر نیز اشاره کرده و با شواهدی از مضامین روایات، سعی نموده است تا ناتمامی مبنا و نظر مذکور را تبیین نماید.