آشنایی با منابع یک علم به منزله گام نخست و پنجره ورود به آن علم است. با توجه به تطورات و تحولاتی که علم کلام در طول قرون متمادی پشت سر گذاشته و اخذ و اقتباس‌هایی که در این دوره‌ها داشته است، گاه ادبیات، مفاهیم و حتی واژگان این علم دچار تحولاتی شده است. این تغییرات سبب شده است که فهم منابع کلامی امامیه در سده‌های نخستین برای پژوهشگران و دانشجویان این علم با دشواری‌هایی همراه باشد.
با توجه به همین ضرورت در کتاب «آشنایی با منابع کلامی امامیه» به معرفی منابع کلامی امامیه در پنج قرن نخست پرداخته شده و سعی شده است تا حد امکان خوانندگان با ویژگی‌ها، ساختار و ادبیات هر اثر آشنا شوند.
مجموعه پیش‌رو در دو فصل کلامی - حدیثی و کلامی - عقلی تهیه و تدوین شده و تنها به منابع کلامی تا نیمه قرن پنجم بسنده شده است.
محمدجعفر رضایی در بخش مقدمه این کتاب آورده است: آشنایی با منابع کلامی امامیه، برای همه پژوهشگران کلام امامیه و حتی کلام اسلامی ضرورت دارد. در حقیقت تحقیق در این حوزه وابسته به آشنایی کامل با منابع آن است، هر چند کلام از علوم عقلی نقلی است و پژوهش‌های کلامی ممکن است بدون توجه به آثار متکلمان پیشین و با بررسی مسائل کلامی و پاسخ به آنها با تکیه بر ادله عقلی یا نقلی به سرانجام برسد.
بخش درخور توجهی از منابع کلامی و اعتقادی امامیه به جریان محدثان اختصاص دارد و در حقیقت روایات یکی از منابع مهم تفکر کلامی بوده‌اند؛ گذشته از آن در بین عالمان امامیه از همان آغاز دو جریان فکری وجود داشته است. تا قرن پنجم آثار کلامی حدیثی بسیاری در امامیه تالیف شده است با این حال در این کتاب - به سبب محدودیت - امکان معرفی همه این منابع وجود ندارد به همین دلیل صرفا به مهم‌ترین آنها پرداخته شده است.
