یکی از راه‌های سنجش اعتبار نگاشته‌های حدیثی، بررسی تاریخی روش اخذ، تدوین و انتقال حدیث در زمان حضور ائمه و پس از ایشان است. این نگاشته در صدد پژوهش در این موضوع و توجه به ویژگی‌های خاص تدوین و انتقال میراث مکتوب حدیثی شیعه است که کم‌تر در کتب تاریخ حدیث مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. از جمله‌ی این مباحث می‌توان به بحث از کتابت حدیث و رواج آن در عصر حضور ائمه، شیوه‌های انتقال این میراث مکتوب و نیز روش‌های اطمینان‌زایی برای اتکا به منابع منابع مکتوب و تدوین جوامع حدیثی بر طبق آن، اشاره کرد.